واکنش رشد هیبرید‌های ذرت (Zea mays L.) به کود نیتروژن

به منظور بررسی اثر مقادیر کود نیتروژن بر ویژگی‌‌های مورفولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد دانه هیبرید‌های ذرت در شرایط محیطی اندیمشک، این تحقیق در سال زراعی 91-1390 به‌صورت کرت خرد شده در قالب طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. چهار مقدار کود نیتروژن (بدون کود، 90، 180 و 260 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) از منبع کود اوره (46 درصد نیتروژن) در کرت‌های اصلی و چهار هیبرید ذرت (سینگل کراس 704، 6589DKC، مبین و سینگل کراس640) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر نیتروژن بر صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه و طول برگ در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود، در حالی که صفات ارتفاع بلال و تعداد برگ‌‌های بالای بلال تحت تأثیر این تیمار قرار نگرفتند. هیبرید 6589DKC از نظر تمامی صفات مورفولوژیکی مورد مطالعه نسبت به سایر هیبرید‌ها برتری داشت. افزایش میزان نیتروژن باعث افزایش میانگین عملکرد دانه هیبریدهای ذرت شد، اما تفاوت این صفت در تیمارهای مصرف کود معنی‌دار نبود. بیش‌ترین عملکرد دانه در هیبرید 6589DKC و نیتروژن 180 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمد. افزایش نیتروژن تا 260 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش معنی‌دار عملکرد دانه سینگل کراس 640 شد، اما در سایر هیبریدها، افزایش نیتروژن بیش از 180 کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه را تا حدودی کاهش داد. هیبرید 6589DKC به دلیل برخورداری از ویژگی‌های مطلوب مورفولوژیکی، تعداد دانه در ردیف و وزن صد دانه بیش‌تر نسبت به سایر هیبریدها، عملکرد دانه بیش‌تری داشت. انجام تحقیقات بیش‌تر در خصوص بررسی پتانسیل تولید هیبرید 6589DKC در استان خوزستان توصیه می‌شود.